- مرحمت آمیز
محبت آمیز، لطف آمیز
معنی مرحمت آمیز - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ لَ پَ)
لغت نامه دهخدا
خلیق متواضع. (آنندراج). مردم جوش. که با خلایق بجوشد و خوشرفتاری و معاشرت کند. مقابل مردم گریز:
چون به ریش آمد و به لعنت شد
مردم آمیز و صلح جوی بود.
سعدی
چون به ریش آمد و به لعنت شد
مردم آمیز و صلح جوی بود.
سعدی
(تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
آمیخته به دوستی. مهرآمیز. دوستانه. (ناظم الاطباء). محبت آمیزیده. محبت آمیخته. توأم با محبت
آنکه با مردم آمیزش کند بسیار معاشرت: چون بریش آمدو بلعنت شد (امرد) مردم آمیز و مهر جوی بود. (گلستان)
سرزنش بار، طعن آمیز، عتاب آمیز، ملامت بار، نکوهش بار
متضاد: تحسین آمیز
متضاد: تحسین آمیز
صفت دوستانه، عاشقانه، مشفقانه، مودت آمیز، مهرآمیز، مهربانانه
متضاد: عداوت آمیز
متضاد: عداوت آمیز
مهربان، دوست داشتنی
